Persbericht oktober 2021: Cursussen stichting Godsvrucht en wetenschap

 We willen u in dit persbericht nader informeren over de voortgang van de cursussen. Zoals u op onze website godsvruchtenweteschap.nl kunt lezen worden in dit cursusjaar 2021/2022 de volgende cursussen gegeven:

·         Close reading van Ezechiël

·         Hermeneutiek

·         Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus

·         Inleiding in de Bijbelse theologie

·         Thema’s uit de geloofsleer

De cursussen Close reading van Ezechiël en Hermeneutiek worden nu gegeven. Er blijkt veel belangstelling voor te zijn. Voor de overige cursussen hebben zich al heel wat mensen aangemeld, maar meer aanmeldingen zijn nog mogelijk. Wat de cursus Close reading van Ezechiël betreft, is het gezien het karakter van de cursus, mogelijk ook tussentijds nog aan te sluiten. 

De eerstvolgende cursus is Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus.  Deze cursus start op D.V.  27 november. In deze cursus wordt uiteraard brede aandacht gegeven aan Augustinus. Vervolgens passeren mensen die zijn gedachtegoed hebben uitgedragen: Anselmus, Blaise Pascal, Cornelis van Til en Alvin Plantinga.

 

Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus

Augustinus is terecht de kerkvader van het Westen genoemd en heeft als geen ander de theologie en het geestelijke leven van de kerk van het Westen gestempeld. Zijn omvangrijkste werk De Stad van God (De Civitate Dei) is richtinggevend geweest in het denken over kerk en staat. Augustinus heeft geworsteld met de intellectuele houdbaarheid van het christelijk geloof. Wat Augustinus onder andere zo interessant maakt, is dat hij met intellectuele vragen heeft geworsteld die telkens weer gesteld worden. Vragen van menige catechisanten blijken al door Augustinus gesteld te zijn en vervolgens ook beantwoord en vaak op een bevredigende wijze. Daartoe draagt ook zijn boek Belijdenissen  bij. Hierin schrijft hij uitvoerig over zijn geestelijke ontwikkeling, ook hoe zijn bekering aanvankelijk meer van intellectuele aard was en later meer heeft doorgewerkt in zijn morele bekering.

Anselmus is een middeleeuws theoloog die heel welbewust in het spoor van Augustinus gaat. Hij leefde weer in en heel andere tijd, de tijd van de kruistochten. In de cursus wordt aandacht gegeven aan de verhouding tussen geloof en rede.  De echte kennis is geloofskennis en dat vraagt om verdere doordenking. Welk begrip hebben wij van het bestaan van God en hoe wij alleen tot God kunnen naderen dan door een Middelaar. Dat alles komt o.m. aan de orde in het door hem geschreven boek Waarom God mens werd. In de cursus komt ook zijn boek Proslogion aan de orde, waarin Anselmus argument geeft voor het bestaan van God. 

De zeventiende-eeuwse Fransman Blaise Pascal kunnen we als één van de grootste geestelijke zonen van Augustinus typeren. We maken in deze cursus kennis met de geleerde natuurkundige en wiskundige, die een plotselinge bekering meemaakte, altijd lid van de roomse kerk (jansenisme) is gebleven, die zich voor God geen genie wist, maar alleen een zondaar die op Christus alleen was aangewezen.

De Amerikanen Cornelius van Til (1895-1987) en Alvin Plantinga (1932-heden), die zoals hun namen laten zien beiden Nederlandse wortels hebben, kunnen beiden via Calvijn als erfgenamen van de augustijnse traditie over de verhouding van geloof en kennis worden gezien. Beiden zijn echt systematische denkers. De veelvormigheid van de gereformeerde traditie doen zij niet echt recht, omdat uitgebreid historisch onderzoek ontbreekt. Elk op hun eigen wijze hebben zij inzichten uit de door Calvijn gestempelde erfenis van Augustinus verwerkt. Daarbij sluit Van Til in onderscheid met Plantinga ook zonder reserve aan bij de genadeleer van Calvijn. Plantinga gaat uit van de vrije wil en meent dat wij niet mogen spreken over de eenvoudigheid van God. Hoewel hij hierin een afwijkend standpunt inneemt t.o.v. de gereformeerde traditie,  neemt dat niet weg dat wij zowel van hem als van Van Til het een en ander kunnen leren. Niet alleen Plantinga maar ook Van Til was feitelijk meer een filosoof dan een apologeet. Beiden hebben inzichten ontwikkelt die zeer vruchtbaar zijn voor de verantwoording en verdediging van het christelijk geloof.

 

Overige cursussen

De cursus ‘Inleiding in de Bijbelse theologie’ is in de eerste plaats bedoeld voor predikanten en leraren in het middelbare onderwijs die nageschoold willen worden. Anderen zijn overigens ook van harte welkom. Deze cursus wordt op donderdagmorgen gehouden. De eerste keer is D.V. donderdag 3 februari 2022. De laatste cursus ‘Thema’s uit de geloofsleer’ wordt volgend jaar op een viertal avonden in april en mei gegeven en is nadrukkelijk bedoeld voor elk geïnteresseerd gemeentelid.

 

Over drie seizoenen verspreid worden er elk jaar nieuwe cursussen aangeboden. Er is tot op zekere hoogte sprake van een lint, maar in principe is elke cursus een afzonderlijk geheel. Zonder een eerdere cursus gevolgd te hebben kan men aan cursussen die een volgend seizoen worden aangeboden met vrucht deelnemen. De cursussen worden gegeven in Gouda. De cursus Close reading van Ezechiël die een wat meer specialistisch karakter heeft, is gesplitst en wordt behalve in Gouda ook in Nunspeet gegeven.

Meer informatie is te vinden op de website: godsvruchtenweteschap.nl. Wie belangstelling heeft voor een van de cursussen of meer informatie wil, kan zich via de email dspdevries@solcon.nl wenden tot dr. P. de Vries. Inmiddels zijn er meerdere donaties ontvangen. Omdat de kosten de baten zullen overstijgen, zijn donaties – groot of klein – nog altijd van harte welkom. Het bankrekening nummer van onze stichting is NL24RABO0369683501.

Het bestuur en dr. P. de Vries spreken de wens uit dat het werk van de stichting Godsvrucht en wetenschap tot zegen zal zijn. Dit in de overtuiging dat de Bijbel de stem is van de drie-enige God Die als  de God van volkomen zaligheid is te belijden.

We willen u in dit persbericht nader informeren over de voortgang van de cursussen. Zoals u op onze website godsvruchtenweteschap.nl kunt lezen worden in dit cursusjaar 2021/2022 de volgende cursussen gegeven:

·         Close reading van Ezechiël

·         Hermeneutiek

·         Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus

·         Inleiding in de Bijbelse theologie

·         Thema’s uit de geloofsleer

De cursussen Close reading van Ezechiël en Hermeneutiek worden nu gegeven. Er blijkt veel belangstelling voor te zijn. Voor de overige cursussen hebben zich al heel wat mensen aangemeld, maar meer aanmeldingen zijn nog mogelijk. Wat de cursus Close reading van Ezechiël betreft, is het gezien het karakter van de cursus, mogelijk ook tussentijds nog aan te sluiten. 

De eerstvolgende cursus is Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus.  Deze cursus start op D.V.  27 november. In deze cursus wordt uiteraard brede aandacht gegeven aan Augustinus. Vervolgens passeren mensen die zijn gedachtegoed hebben uitgedragen: Anselmus, Blaise Pascal, Cornelis van Til en Alvin Plantinga.

 

Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus

Augustinus is terecht de kerkvader van het Westen genoemd en heeft als geen ander de theologie en het geestelijke leven van de kerk van het Westen gestempeld. Zijn omvangrijkste werk De Stad van God (De Civitate Dei) is richtinggevend geweest in het denken over kerk en staat. Augustinus heeft geworsteld met de intellectuele houdbaarheid van het christelijk geloof. Wat Augustinus onder andere zo interessant maakt, is dat hij met intellectuele vragen heeft geworsteld die telkens weer gesteld worden. Vragen van menige catechisanten blijken al door Augustinus gesteld te zijn en vervolgens ook beantwoord en vaak op een bevredigende wijze. Daartoe draagt ook zijn boek Belijdenissen  bij. Hierin schrijft hij uitvoerig over zijn geestelijke ontwikkeling, ook hoe zijn bekering aanvankelijk meer van intellectuele aard was en later meer heeft doorgewerkt in zijn morele bekering.

Anselmus is een middeleeuws theoloog die heel welbewust in het spoor van Augustinus gaat. Hij leefde weer in en heel andere tijd, de tijd van de kruistochten. In de cursus wordt aandacht gegeven aan de verhouding tussen geloof en rede.  De echte kennis is geloofskennis en dat vraagt om verdere doordenking. Welk begrip hebben wij van het bestaan van God en hoe wij alleen tot God kunnen naderen dan door een Middelaar. Dat alles komt o.m. aan de orde in het door hem geschreven boek Waarom God mens werd. In de cursus komt ook zijn boek Proslogion aan de orde, waarin Anselmus argument geeft voor het bestaan van God. 

De zeventiende-eeuwse Fransman Blaise Pascal kunnen we als één van de grootste geestelijke zonen van Augustinus typeren. We maken in deze cursus kennis met de geleerde natuurkundige en wiskundige, die een plotselinge bekering meemaakte, altijd lid van de roomse kerk (jansenisme) is gebleven, die zich voor God geen genie wist, maar alleen een zondaar die op Christus alleen was aangewezen.

De Amerikanen Cornelius van Til (1895-1987) en Alvin Plantinga (1932-heden), die zoals hun namen laten zien beiden Nederlandse wortels hebben, kunnen beiden via Calvijn als erfgenamen van de augustijnse traditie over de verhouding van geloof en kennis worden gezien. Beiden zijn echt systematische denkers. De veelvormigheid van de gereformeerde traditie doen zij niet echt recht, omdat uitgebreid historisch onderzoek ontbreekt. Elk op hun eigen wijze hebben zij inzichten uit de door Calvijn gestempelde erfenis van Augustinus verwerkt. Daarbij sluit Van Til in onderscheid met Plantinga ook zonder reserve aan bij de genadeleer van Calvijn. Plantinga gaat uit van de vrije wil en meent dat wij niet mogen spreken over de eenvoudigheid van God. Hoewel hij hierin een afwijkend standpunt inneemt t.o.v. de gereformeerde traditie,  neemt dat niet weg dat wij zowel van hem als van Van Til het een en ander kunnen leren. Niet alleen Plantinga maar ook Van Til was feitelijk meer een filosoof dan een apologeet. Beiden hebben inzichten ontwikkelt die zeer vruchtbaar zijn voor de verantwoording en verdediging van het christelijk geloof.

 

Overige cursussen

De cursus ‘Inleiding in de Bijbelse theologie’ is in de eerste plaats bedoeld voor predikanten en leraren in het middelbare onderwijs die nageschoold willen worden. Anderen zijn overigens ook van harte welkom. Deze cursus wordt op donderdagmorgen gehouden. De eerste keer is D.V. donderdag 3 februari 2022. De laatste cursus ‘Thema’s uit de geloofsleer’ wordt volgend jaar op een viertal avonden in april en mei gegeven en is nadrukkelijk bedoeld voor elk geïnteresseerd gemeentelid.

 

Over drie seizoenen verspreid worden er elk jaar nieuwe cursussen aangeboden. Er is tot op zekere hoogte sprake van een lint, maar in principe is elke cursus een afzonderlijk geheel. Zonder een eerdere cursus gevolgd te hebben kan men aan cursussen die een volgend seizoen worden aangeboden met vrucht deelnemen. De cursussen worden gegeven in Gouda. De cursus Close reading van Ezechiël die een wat meer specialistisch karakter heeft, is gesplitst en wordt behalve in Gouda ook in Nunspeet gegeven.

Meer informatie is te vinden op de website: godsvruchtenweteschap.nl. Wie belangstelling heeft voor een van de cursussen of meer informatie wil, kan zich via de email dspdevries@solcon.nl wenden tot dr. P. de Vries. Inmiddels zijn er meerdere donaties ontvangen. Omdat de kosten de baten zullen overstijgen, zijn donaties – groot of klein – nog altijd van harte welkom. Het bankrekening nummer van onze stichting is NL24RABO0369683501.

Het bestuur en dr. P. de Vries spreken de wens uit dat het werk van de stichting Godsvrucht en wetenschap tot zegen zal zijn. Dit in de overtuiging dat de Bijbel de stem is van de drie-enige God Die als  de God van volkomen zaligheid is te belijden.

Persbericht: Cursussen stichting Godsvrucht en wetenschap 20 augustus 2021

In eerdere berichten is meegedeeld dat dr. P. de Vries met ingang van het jaar 2021/2022 (vanaf september) cursussen voor de St. Godsvrucht en wetenschap gaat verzorgen. Het gaat om de volgende cursussen waarvoor u zich nog kunt aanmelden, zie hieronder:

• Close reading van Ezechiël
• Hermeneutiek (voor dit seizoen volgeboekt)
• Geloofsverantwoording in het voetspoor van Augustinus
• Inleiding in de Bijbelse theologie
• Thema’s uit de geloofsleer

Er blijkt goede belangstelling te zijn voor de cursussen. De cursussen worden gegeven te Gouda. De cursus ‘Close reading van Ezechiël’ die een wat meer specialistisch karakter heeft, is gesplitst en wordt behalve in Gouda ook in Nunspeet gegeven.  Op beide locaties zijn nog open plaatsen.

Zoals verwacht kon worden, is vooral voor de cursus ‘Hermeneutiek’ veel belangstelling. Hier komen de vragen naar voren of en hoe wij ons op de Schrift mogen beroepen en of God wel rechtstreeks door de Schrift tot ons spreekt. Deze cursus inmiddels vol geboekt. 

Bij voldoende belangstelling (minimaal tien aanmeldingen) wordt de cur-sus D.V. volgend seizoen op een doordeweekse  morgen opnieuw aan-geboden. Inmiddels hebben zich daarvoor al een aantal belangstellenden gemeld.

Voor alle cursussen is genoeg belangstelling om aangeboden te kunnen worden. Wel is nog voldoende ruimte om zich aan te melden. Dan gaat het om de cursussen ‘Close reading van Ezechiël’, ‘Geloofsverant-woor-ing in het voetspoor van Augustinus’, ‘Inleiding in de Bijbelse theologie’ en ‘Thema’s uit de geloofsleer’. De laatste cursus wordt volgend jaar op een viertal avonden in april en mei gegeven en is nadrukkelijk bedoeld voor elk geïnteresseerd gemeentelid.

De cursus ‘Inleiding in de Bijbelse theologie’ is in de eerste plaats be-doeld voor predikanten en leraren in het middelbare onderwijs die nage-schoold willen worden. Anderen zijn overigens ook van harte welkom. Deze cursus wordt op donderdagmorgen gehouden. De eerste keer is D.V. donderdag 3 februari 2022.

Over drie seizoenen verspreid worden er elk jaar nieuwe cursussen aan-geboden. Er is tot op zekere hoogte sprake van een lint, maar in principe is elke cursus een afzonderlijk geheel. Zonder een eerdere cursus gevolgd te hebben kan men aan cursussen die een volgend seizoen worden aangeboden met vrucht deelnemen.

Meer informatie is te vinden op de website: godsvruchtenweteschap.nl. Wie belangstelling heeft voor een van de cursussen of meer informatie wil, kan zich via de email dspdevries@solcon.nl wenden tot dr. P. de Vries. Inmiddels zijn er meerdere donaties ontvangen. Omdat de kosten de baten zullen overstijgen, zijn donaties – groot of klein – nog altijd van harte welkom. Het bankrekening nummer kunt u vinden op onze website www.godsvruchtenwetenschap.nl.

Het bestuur en dr. P. de Vries spreken de wens uit dat het werk van de stichting Godsvrucht en wetenschap tot zegen zal zijn. Dit in de overtuiging dat de Bijbel de stem is van de drie-enige God Die als  de God van volkomen zaligheid is te belijden.

Close reading van Ezechiël

 

Voor de stichting ‘Godsvrucht en wetenschap’ ga ik onder een andere een cursus Closer reading van Ezechiël geven. Deze cursus is onder andere bedoeld voor hen die hun vaardigheid in het Bijbelse Hebreeuws willen opfrissen, bijhouden en eventueel uitbreiden. De aspecten van de Hebreeuwse taal en de Hebreeuwse tekst worden aan de hand van Hebreeuwse tekst van Ezechiël belicht. Dan komen zaken naar voren als qetiv en qeré, de betekenis van de accenttekens en uiteraard het gebruik van het gebruik en betekenis van het perfectum, imperfectum en het perfectum en imperfectum consecutivum.

Vanuit de brontekst wordt de betekenis van Ezechiël belicht en een exegese gegeven van de in het Hebreeuws met elkaar gelezen verzen. Ezechiël is al door Jezus Sirach als de profeet van Gods heerlijkheid getypeerd. De heerlijkheid van de HEERE verschijnt aan de profeet die van priesterlijke afkomst is, in Babel. Dat laat al zien dat de HEERE ook in Babel – en wij mogen zelfs zeggen – juist in Babel met Zijn werk doorgaat. In Ezechiël 8-11 wordt het vertrek van de heerlijkheid van de HEERE uit de tempel van Jeruzalem beschreven. Een vertrek dat veroorzaak is door de zonden van het volk.

Het boek Ezechiël eindigt met het visioen van een nieuwe tempel. (Ezechiël 40-48). Een tempel waarvoor gaan aanwijzingen of aansporingen voor de bouw ervan worden gegeven. Deze tempel is een louter geschenk van de HEERE. In deze tempel zal de heerlijkheid van de HEERE weer haar intrek nemen om haar nooit meer te verlaten. Ezechiël was een profeet die toch ook priester was. Dat blijkt trouwens ook uit de taal die hij hanteert.

Vanwege de nadruk op het feit dat de HEERE Zelf aan het volk schenkt wat Hij van het volk vraagt, is Ezechiël wel de Calvijn van het Oude Testament genoemd. Ook taalkundig geeft de tekst van Ezechiël meerdere aanwijzingen voor de theocentrische boodschap van de profeet.

Het  Nieuwe Testament toont ons dat visioen van Ezechiël haar fundamentele vervulling vond in de Heere Jezus Christus. Hij is Zelf de nieuw tempel en van Hem kon Johannes zeggen: ‘En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.’  

De volkomen vervulling van het slotvisioen van Ezechiël vinden in het slotvisioen van het laatste Bijbelboek, het boek Openbaring. Daar betuigt de ziener op Patmos: ‘En ik zag geen tempel in dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar Tempel, en het Lam.’ De volkomen vervulling blijkt de al zo rijke voorzegging nog ver te boven te gaan.

Bij de cursus ‘Close reading van Ezechiël’ gaat het om acht morgens die in overleg met de deelnemers worden vastgesteld. In principe komen we om de week bij elkaar,. De start is in principe dinsdagmorgen 21 september. Aanvang 9.00 uur of 9.30 uur (in overleg met deelnemers). Eventueel kan het aantal morgen uitgebreid worden naar tien. De kosten zijn €300 en bij tien morgens €354.

Inmiddels zijn er voldoende aanmeldingen om de cursus te laten doorgaan. Bij voldoende aanmeldingen (meer dan 25) wordt de cursus zelfs in tweeën gesplitst. Ik wil dan naast Gouda in Nunspeet of omgeving een cursus geven. Ik raad aan naar de cursus mee te nemen: J.P. Lettinga, Grammatica van het Bijbel Hebreeuws, elfde herziene editie (Brill: Leiden, 2000) (ISBN 978-90-04-11809-6). Het is geen enkel bezwaar een eerder uitgave mee te nemen.

Elke deelnemer mag de commentaren raadplegen die hij wil. Het verdient aanbeveling thuis de verzen die op de morgen worden besproken door te nemen. Ik stel voor dat iedereen voor de eerste morgen in ieder geval Ezechiël 1:1-5 doorneemt.

 

Van de eigentijdse commentaren die aanbevelenswaardig zijn noem ik de volgende:

Block, Daniel I. The Book of Ezekiel, Chapters 1-24, NICOT, Grand Rapids: Eerdmans 1997.

Block, Daniel I. The Book of Ezekiel, Chapters 25-48, NICOT, Grand Rapids: Eerdmans 1998.

Greenberg, Moshe. Ezekiel, 1-20, AB 20, Garden City: Double Day 1983.

Greenberg, Moshe. Ezekiel, 21-37, AB 20a, New York: Double Day 1997.

Hummel, Horace D. Ezekiel 1-20, Concordia Commentary, St. Louis: Concordia Publishing House, 2005.

Hummel, Horace D. Ezekiel 21-48, Concordia Commentary, St. Louis: Concordia Publishing House, 2007.

Maarsingh, B. Ezechiël, POT, drie delen, Nijkerk: Callenbach 1985-1991.

 

Wie deze cursus wil volgen, kan mij dat melden door te mailen naar dspdevries@solcon.nl.

 

De eerste cursusmorgen is DV dinsdag 22 september. De locatie is Hoornbeeck College, Noordelijk Halfrond 10, 2801 DE Gouda. Zoals ik al aangaf, geef ik bij voldoende belangstelling ook in cursus in Nunspeet of omgeving.

 

 

De cursus hermeneutiek van de stichting Godsvrucht en wetenschap

 

DV vrijdagavond 24 september dit jaar zal de eerste cursusavond uit-gaande van de stichting Godsvrucht en wetenschap door mij worden gegeven. De locatie is het Hoornbeeck College, Noordelijk Halfrond 10, 2801 DE te Gouda. De avonden beginnen om  19.45 en ein-digen  om 22.00 uur. Er is een pauze van 20.45 tot 21.00 uur. Het gaat in de cursus hermeneutiek.

Deze cursus is nadrukkelijk niet alleen voor theologen bedoeld. Zij gaat in op de grote vragen die naar voren komen rond het beroep op de Schrift en het verstaan van de Schrift. Dat gaat om vragen als: Kunnen wij ons wel rechtstreeks op de Schrift beroepen? 

Is de Schrift niet in een zo andere context geschreven dan de onze dat een rechtstreeks beroep op de Schrift onmogelijk en onjuist is? Hiermee verbonden is de vraag of de Schrift een objectieve inhoud heeft. Een veel gehoord alternatief is dat wij slechts  op intersubjec-tieve wijze kunnen verwoorden wat de Schrift voor ons betekent.

In deze cursus maak ik duidelijk dat nieuwe hermeneutische in-zichten altijd verbonden zijn met de zienswijze dat wij de Bijbel niet zonder reserve als de stem van de levende God kunnen zien. Als wij in overeenstemming met het zelfgetuigenis zo de Schrift lezen en zo naar Gods stem luisteren, is in principe mogelijk ook echt te verstaan wie God is en wat Hij van ons vraagt.

In dit kader worden premoderne, moderne en postmoderne herme-neutische inzichten toegelicht. Ondanks het feit dat eeuwen ons van het ontstaan van de Bijbelboeken scheiden, een rechtstreeks beroep op de Schrift, zowel als het gaat om leer als om leven, niet alleen mogelijk, maar zelfs geboden is.

Dat neemt niet weg dat wij ons rechtstreeks op de Schrift kunnen beroepen zonder aan de Schrift en haar inhoud  recht te doen. Van belang is dat wij niet alleen eerbiedig luisteren naar de Schrift, maar ook kritisch naar ons zelf kijken. Zonder inzichten uit de kerk-geschiedenis tot laatste norm te verheffen lezen we de Schrift wel met de kerk van alle eeuwen.

Al in de tweede eeuw werd als vrucht van het lezen van de Schrift zelf de geloofsregel geformuleerd. Deze regel komt zakelijk overeen met de Apostolische Geloofsbelijdenis. Gezonde en Bijbelse Schrift-uitleg beweegt altijd binnen de grenzen van de geloofsregel. De gereformeerde belijdenis is niets anders dan een nadere uitwer-king van de geloofsregel. Het spreken over Schrift en belijdenis gaat dan ook feitelijk terug tot de tweede eeuw.

Van groot belang is het onderscheid dat Luther maakt tussen de  uiterlijke en innerlijke klaarheid van de Schrift. De innerlijke klaarheid van de Schrift verbindt Luther met de tweeslag van wet en Evangelie. Alleen wie uit ervaring weet van de veroordelende kracht van de wet en de verlossende kracht van het Evangelie gaat de diepste zin van de Schrift verstaan.

Ook de vraag, wat de betekenis is van de canon (de Schrift als een-heid) voor de uitleg van de boeken die ertoe behoren, wordt aan de orde gesteld. Welke betekenis heeft de Schrift als geheel voor de uitleg van afzonderlijke Schriftgedeelten? 

Er wordt een eigen, aan de Bijbel zelf genormeerde visie ontwikkeld op de wijze van uitleg van de Schrift, waarbij onder andere de relatie tussen uitleg en toepassing wordt besproken. Alleen wie van de inspiratie en eenheid van de Schrift uitgaat, kan werkelijk de meest fundamentele regel van Schriftuitleg hanteren en dat is Schrift met Schrift vergelijken.

In deze cursus wordt ingegaan op het belang en karakter van de Bijbelse geschiedschrijving. Juist omdat de zaligheid verbonden is met en gebaseerd op historische gebeurtenissen is de historische betrouwbaarheid van de Schrift voor iedereen die het zelfgetuigenis van de Schrift respecteert, een aangelegen zaak

Deze cursus eindigt met een bespreking van de verhouding van het Oude en Nieuwe Testament. Al vanaf het begin van de geschiedenis van nieuwtestamentische kerk is dit een aangelegen punt. Hoe lezen we het Oude Testament? 

Is het Nieuwe Testament werkelijk in het Oude verborgen of wordt bij het christologisch lezen van het Oude Testament het Nieuwe Testament terug geprojecteerd op het Oude Testament. De ant-woorden die wij geven op deze vragen, zijn beslissend voor de wijze waarop wij het gesprek zoeken met Joden die Jezus niet als de Christus belijden.

Nadrukkelijk wordt afstand genomen van de zienswijze dat het Oude Testament achterhaald is. Er wordt beargumenteerd dat het Oude Testament samen met het Nieuwe Testament norm en bron blijft van het christelijke geloof. Dat neemt niet weg dat het Oude Testament nooit van het Nieuwe Testament mag worden verzelfstandigd. Wie dat doet, miskent dat het Nieuwe Testament het Oude Testament tot vervulling heeft gebracht.

 

Wie belangstelling voor deze cursus heeft, kan zich aanmelden via dspdevries@solcon.nl. Wie verdere informatie wil hebben kan mij dat ook mailen.

 

Over de stichting Godsvrucht en wetenschap en de cursussen die zij aanbiedt, vindt u meer informatie op www.godsvruchtenwetenschap.nl

 

 

Godsvrucht en wetenschap

 

Van verschillende kanten werd mij na de aankondiging van mijn vertrek van de VU en het Hersteld Hervormd Seminarie gevraagd door te gaan met opinievorming en theologische toerusting op aca-demisch niveau. Als het gaat om het eerste, zal ik D.V. ook in de toekomst op zijn weblog www.drpdevries.com opinievormende bij-dragen plaatsen, naast bijdragen zowel van pastorale aard als met een wetenschappelijk karakter.

Om hem de gelegenheid te geven theologische toerusting te bieden op academisch niveau is de interkerkelijke stichting ‘Godsvrucht en wetenschap’ opgericht. Vanaf september dit jaar ga ik voor deze stichting werken. De stichting is zo opgezet dat het bestuur, als zij dat nodig acht en daartoe mogelijkheden ziet, de activiteiten kan uit-breiden.

Met haar naam geeft de stichting aan dat wetenschap, en in het bijzonder theologische wetenschap, nooit neutraal is. Theologie heeft de Bijbel, als de stem van de levende God, als bron en norm en wil dit naspreken Dit wordt gedaan in de overtuiging dat daarvoor een verstand nodig is dat zich onderwerpt aan het Woord van God en zich laat verlichten door Zijn Geest.

 

Doel van de stichting

Het doel is allereerst om door middel van cursussen op academisch niveau theologische toerusting te geven. Ook zij die een HBO- niveau hebben, zijn van harte welkom. Onder andere maar zeker niet uitsluitend wordt gedacht aan predikanten en leraren van middelbare scholen die nageschoold willen worden. Daarnaast beoogt de stichting om ook een bredere kring van theologisch geïnteresseerden toe te rusten. Dr. De Vries is ook beschikbaar voor lezingen voor breder publiek (ambtsdragersvergaderingen, gemeenteavonden enz.).

 

Cursussen en data

De stichting biedt vooralsnog vier diverse cursussen aan over uiteenlopende onderwerpen. Hierbij starten er twee cursussen in najaar van 2021 en twee in het voorjaar van 2022. D.V. vrijdagavond 24 september start de cursus ‘Hermeneutiek’. De cursus ‘Verant-woording van het geloof in het voetspoor van Augustinus’ begint op D.V. zaterdagmorgen 27 november.

Er zijn daarnaast twee cursussen die doordeweeks worden gegeven, namelijk ‘Inleiding Bijbelse theologie en ‘Close reading van de Hebreeuwse tekst van Ezechiël’. Deze is vooral bedoeld voor hen die hun kennis van het Hebreeuws willen opfrissen en uitbreiden. De cursus ‘Close reading van het Hebreeuwse tekst van Ezechiël’ begint D.V. 21 september en ‘Inleiding Bijbelse theologie’ D.V. 3 februari 2022.

Voor een breder publiek worden er tot slot vier avonden toerusting gegeven over theologisch relevante onderwerpen. De eerste cursus-avond is D.V. vrijdag 1 april 2022.

De cursuslocatie is het Hoornbeeckcollege,  Noordelijk Halfrond 10, 2801 DE te Gouda. Informatie over de cursussen is te vinden op de website https://godsvruchtenwetenschap.nl. Op deze site is ook een overzicht te vinden over de cursussen die de komende jaren zijn gepland. Daarnaast wordt informatie gegeven over het doel en de visie van de stichting. Het bestuur spreekt de wens en bede uit dat de theologische toerusting die wordt geboden, mag bijdragen aan de opbouw van Gods kerk.

Nieuwe bijdragen

Vanaf 10 augustus vindt u de nieuwe bijdragen op


https://drpdevries.com/



Ook oude bijdragen zullen daarop worden geplaatst

God has spoken in his Son. A biblical theology of Hebrews

The series New Studies in Biblical Theology is a series I can heartily recommend. Key issues in the discipline of biblical theology are addressed to learn Christians to understand the Bible better. In this series Peter T. O’Brien, formerly Vice-Prin-cipal of and Senior Research Fello0w in New Testament at Moore College, Sydney has written a monograph on the epistle to the Hebrews.

O’Brien characterizes this New Testament epistle as a sermon sent as a letter. It is a hortatory letter which urges its readers to endure in their pursuit of the promised reward. They are written that they can find the power of this endurance in their new covenant relationship with the Son.

In this context the superiority of Christ above angels and above the high priests of the old covenant is addressed. Texts and themes of the Old testament and especially the Aaronic priesthood and the ritual of the Day of Atonement are shown to be fulfilled and surpassed in Jesus Christ and his work.

Important is the remark that only after his sufferings were completed at the cross that Jesus was perfected and fit to serve as an eternal high priest in heaven before God. So it is completely wrong to suggest that in the epistle to the Hebrews Jesus’ death is only a preparatory to the atonement. Jesus’ work as high priest in heaven cannot be separated from his once for all sacrifice on the cross.

Peter T. O’Brien, God has spoken in his Son. A biblical theology of Hebrews, NSBT 39 (Downers Grove: InterVarsity Press, 2016) paperback 256 pp., $24,99 (ISBN 978-0-8308-2640-7)

Reading Romans in Context. Paul and Second Temple Judaism

Through a nontechnical collection of short essays in Reading Romans in Context. Paul and Second Temple Judaism the message of Paul in his epistle to the Romans is set against the background to texts of the Second Temple period. Each of the authors is an expert in the field he or she treats.

Each chapter pairs a major unit of Paul’s letter with one or more sections of a thematically related Jewish text. It intro-duces and explores the theological message of the com-parative text and shows how the ideas unfolded in these texts illuminate our understanding of Paul’s major letter.

Again and again the difference between Paul and the com-parative texts appears to be Paul’s insight that the law as such can not produce obedient people. The only source of real obedience is the gospel of Christ applied by the Holy Spirit. Actually the articles in this bundle refute the new perspective on Paul.

Ben C. Blackwell, John K. Goodrich and Jason Maston (ed.) Reading Romans in Context. Paul and Second Temple Judaism (Grand Rapids: Zondervan, 2015), paperback 192 pp., $19,99 (ISBN 9780310517955)

Johannes. Een exegetische gids bij het vierde evangelie

In de serie Exegetical Guide to the Greek New Testament wordt gebruikt gemaakt van de beschikbare lexicale en gram-maticale gereedschappen om de Griekse tekst van het Nieuwe Testament beter te verstaan. Deze serie staat onder redactie van Andreas J. Kösten­berger en Robert W. Yarbrough.

Het gaat in deze serie om commentaren van een niet al te grote omvang. Juist daarom zijn ze zo goed bruikbaar voor de preekvoorbereiding. Om deze serie met vrucht te kunnen ge-bruiken is basiskennis van het Grieks wel een minimale ver-eiste. Wie deze kennis heeft zal door deze serie verrijkt worden.

Het ­deel over het evangelie naar Johannes is verzorgd door Murray J. Harris, emeritus-hoogleraar exegese en theologie van het Nieuwe Testament van de Trinity Evangelical Divinity School in Deerfield, Illinois. De auteur is een vooraanstaand nieuwtestamenticus die vooral bekend staat door zijn grote kennis van en aandacht voor de Griekse grammatica en syn-taxis.

Harris begint zijn commentaar met een veertien pagina’s tellende inleiding. Harris houdt vast aan het klassieke stand-punt dat Johannes, de zoon van Zebedeüs, de auteur is van het vierde evangelie, die het schreef na de verwoesting van de Tweede Tempel in 70 na Christus. Harris wijst erop dat het vierde evangelie meerdere spitsen heeft: een pastorale, een missionaire een apologetische en een liturgische.

Harris wil vooral hen die Jezus als Heere en Zoon van God belijden in het geloof versterken en nader onderwijzen. Het wil ook hen die daarvan nog niet overtuigd zijn tot dit geloof  bewegen. Hij wil dus beiden dus laten zien wat de gronden van het geloof in Jezus als Heere en God zijn. Maar het boek wil ook dienen om een christen te helpen bij de lofprijzing van de Heere.

Juist de val van de Tweede Tempel bood Johannes de moge-lijkheid te laten zien hoe de tempel en de feesten verbonden waren met de tempeldienst. Maar ook hoe ze vervuld zijn en ook overtroffen in de Heere Jezus Christus .

De structuur van het evangelie naar Johannes is eenvoudig:

1:1-18             proloog

1:19-12:50      boek van de tekenen 

13:1:20:31      boek van de verhoging

21:1-25           epiloog.

In het tweede deel vinden we een zevental tekenen. In totaal komen we in het vierde evangelie twaalf ‘Ik ben’-uitspraken met een predicaat tegen. Daarnaast zijn er absolute ‘Ik ben’-uitspraken. Deze zinspelen op de ‘Ik ben’-uitspraken uit de twee helft van Jesaja. Zij onder­strepen de gelijkheid van de Vader en de Zoon.

Op de inleiding volgt de aanbeveling van een aantal com-mentaren. Van elk van de aan­bevolen commentaren wordt een korte typering gegeven.

Het hoofddeel van het commentaar bevat een tekst voor tekst geboden exegese. Elke literaire eenheid eindigt met een aantal homiletische suggesties. Soms gaan daar nog aanbevelingen voor verdere studie aan vooraf.

Murray J. Harris, John, Exegetical Guide to the Greek New Testament (Nashville: Broadman & Holman, 2015), paperback 366 pp., $34,99 (ISBN 9781433676871)

The Message of the Twelve

Already before the Christian era the twelve Minor Prophets (minor because of the size of their books) were considered as unity. Old Testament scholars Richard Alan Fuhr, jr. and Gary E. Yates, both connected with Liberty University School of Divinity, wrote an excellent commentary on this part of the Old Testament.

It is useful both for pastors and laymen. It is substantial in character but not technical of too elaborate for private and devotional study of the Bible; a study that can be useful for pastors in preparing their sermons. Certainly, it can also be used as an introductory textbook for courses on the Minor Prophets.

The Minor Prophets ministered for over three centuries in the most tumultuous times in Israel’s history, yet their message remains relevant for the chaotic times in which we live. The Old Testament prophets courageously confronted the sinfulness and idolatry of God’s people and called for repentance.

They offered reminders of Yahweh’s sovereignty over the nations in times of international crisis, painting unforgettable images of God in the process. They warned of catastrophic judgment but also pointed to the future hope of Messiah’s kingdom of peace when all would be made right in the world. In a single volume, The Message of the Twelve explores the background and theological message of the Minor Prophets while providing specific exposition of each book.

I can heartily recommend The Message of the Twelve; first of all because of its content, but also for its users friendly format.

Richard Alan Fuhr, jr. and Gary E. Yates, The Message of the Twelve (Nashville: Broadman & Holman Academic, 2016), paperback 360 pp., $34,99 (ISBN 978-1-4336-8376-3).

Geloof en wetenschap. Schepping en/of evolutie

Het boek En de aarde bracht voort van prof. dr. G. van den Brink dat in 2017 uitkwam, heeft de discussie aangezwen­geld over geloof en wetenschap en heel in het bijzonder over de vraag of het geloof in God als Schepper te verenigen is met het aanvaarden van de evolutieleer. In de Christelijke dogmatiek die Van den Brink samen met dr. C. van der Kooi schreef, werd duidelijk dat dit voor Van den Brink zonder meer het geval is.

In En de aarde bracht voort geeft hij nog meer argumenten voor zijn visie. Ik wil de integriteit van Van den Brink niet betwijfelen. Hij wil een brug slaan tussen geloof en wetenschap en meent dat eerlijk bedrijven van wetenschap onvermijdelijk het aanvaarden van de evolutieleer betekent. Integriteit is ech-ter niet hetzelfde als gelijk hebben.

Geloof en wetenschap zijn twee eigen terreinen, maar die terreinen bestaan niet geheel onafhan­kelijk van elkaar. Het christelijke geloof geeft het kader waarbinnen wetenschap bedreven moet en mag worden. Dat is het kader van schep-ping, zondeval, verlossing en voleinding. Op de meeste ter-reinen levert de verhouding van geloof en wetenschap niet veel vragen op. Dat laatste wordt nog al eens vergeten. Een wetenschappelijke verklaring is een deelverklaring en nooit de gehele verklaring.

Het feit dat een bekering altijd ook psychologisch kan worden verklaard, betekent niet dat bekering louter een psychologisch verschijnsel is. Godsdienst heeft een sociologische kant, maar wie meent in de diepste kern van godsdienst - en dan vooral van het christelijk geloof als de enige ware godsdienst – te kunnen doordringen, heeft er, ondanks alle wetenschappelijke kennis die men kan hebben, weinig van begrepen.

Bij geologie en biologie komen ook de vragen naar de oor-sprong van het leven aan de orde. Een van de vragen betreft de ouderdom van de aarde en daarmee samenhangend de uitleg van het fossielenbestand.

Op een belangrijk punt raken het Bijbelse getuigenis en huidige weten­schappelijke inzicht (afgezien van de datering) elkaar en dat is de oerknal. Dit betekent namelijk dat onze werkelijkheid een absoluut begin heeft. De bekende atheïst Herman Philipse beweert om daaraan te ontkomen dan ook dat er een oneindig aantal oerknallen is geweest, maar daar­voor ontbreekt elk bewijs.

De wetenschap kan de vraag waarom er überhaupt iets is, waarom het leven ontstond en waarom er een menselijk be-wustzijn is dat gericht is op het zoeken naar waarheid en een menselijke moraal die uitgaat van absoluut goede en kwade zaken, niet beantwoorden. Het Bijbelse getuigenis geeft die ant-woorden wel.

Als het gaat om de werkelijkheid om ons heen, moet het Bijbelse getuigenis voorrang hebben boven elk ander getui-genis. Dan lezen we in de Bijbel dat deze werkelijkheid ont-staan is door Gods scheppend handelen. Er is sprake van een aantal afzonderlijke scheppingsdaden van God. Onze week en Gods scheppingsweek corresponderen met elkaar.

Heel in het bijzonder maakt de Bijbel duidelijk dat de mens een uniek wezen is dat wezenlijk onderscheiden is van de dieren. In Genesis 1 lezen we dat God de mens schiep naar Zijn beeld en gelijkenis en in Genesis 2 dat God Eva, Adams vrouw, maakte uit zijn rib. Hij plaatste het eerste mensenpaar in het paradijs. Door hun ongehoorzaamheid zijn Adam en Eva uit het paradijs verdreven en kwam de dood in de wereld.

In de voorstellingswijze van Van den Brink stamt niet de gehele mensheid van Adam en Eva af en is de dood van de mens geen straf op de zonde, maar een natuurverschijnsel. Dat wijkt funda­menteel af van het Bijbelse getuigenis en heeft gevolgen voor het gehele verstaan van de Schrift.

Wie de Christelijke dogmatiek van Van den Brink en Van der Kooi las, weet dat zij de Bijbel niet als het Woord van God, maar als het boek van God en mensen zien. Als zij daarmee zouden willen aangeven dat God Zijn Woord door middel van menselijke Bijbelschrijvers heeft gegeven, zou er niets mis zijn, maar het woord en laat al zien dat zij aan de menselijke bijbelschrijvers een zelfstandige betekenis geven.

De Bijbel is het collectieve geheugen van Gods kerk dat ons herinnert aan Gods omgang met Israël en de vroegste Kerk. De Bijbel is volgens de Christelijke dogmatiek het middel dat God gebruikt om Zijn Kerk te bewaren, maar niet meer. De Schrift is geen rechtstreekse openbaring waarin God Zichzelf aan ons bekendmaakt. De betekenis van de Schrift is een wis­sel­werking tussen de Schrift zelf en de lezer.

Niet alleen als het gaat om de oorsprong van de dood van de mens en de aanvang van de mensheid, maar ook op andere punten wijkt de Christelijke dogmatiek af van het Bijbelse getuigenis. Zo wordt zonde louter in het kader van Gods (genade)­verbond geplaatst. Dan is het niet vreemd meer dat een duidelijk getuigenis over de realiteit van eeuwige straf ontbreekt. Daarmee wordt het kruis van Christus van haar betekenis beroofd. Als het onduidelijk is of er wel een eeuwige straf is, wordt ook onduidelijk of het kruis van Christus wel verlossing is van de eeuwige straf.

In een commentaar van de hoofdredactie van het RD stond dat men zelf wil vasthouden aan het Bijbelse getuigenis van de schepping, maar vond dat wij elkaar op dit punt niet moeten verket­teren. Zo denken meerderen. Ik vond dat erg ongelukkig uitgedrukt. Wij moeten altijd een onderscheid maken tussen personen en hun overtuigingen. Voor personen moeten wij altijd respect tonen, maar het kan zijn dat wij overtuigingen radicaal moeten afwijzen.

Er zijn ver­schillen die de kern van het geloof niet raken en ook heeft men een voorkeur. Ik denk bi­j­voorbeeld aan de vraag aan welke Bijbelvertaling je de voorkeur geeft of aan de vraag of je uitsluitend Psalmen in de dienst moet laten zingen. Een vraag die ikzelf heel nadrukkelijk bevestigend beantwoord.

Echter, als het gaat of heel de mensheid van één mensenpaar afstamt, dan zijn we op een heel ander terrein aangekomen. Dat geldt ook voor de vraag of de dood van de mens een gevolg is van de zonde. Wie deze vragen niet bevestigend be-antwoordt, wijkt de kern van de Bijbelse getuigenis af.

Dan mag een dringende waarschuwing niet ontbreken. In deze zaken moe­ten predikers een helder geluid laten horen. Laten wij ook vurig bidden voor hen die hierin van Gods Woord afwijken, opdat zij terugkeren op hun schreden.

Verblijdend was de bijdrage van prof. dr. C. K. van der Ent in het RD. Hij schreef: ‘Besef van eigen beperktheid en Gods grootheid betekent voor de christelijke wetenschapper een enorme bevrijding. (..) Ik wil christelijke jongeren graag sti-muleren om de wetenschap in te gaan. Want alles wat je observeert, kan leiden tot verwondering en blijdschap. God zet de mens op het brandpunt van de weidse grootheid van de aarde en het heelal enerzijds en de eindeloze diepte van de moleculaire (bio)chemie anderzijds. Daar heb je een geweldig uitzicht en wil je steeds meer zien en weten. Daar verlang je er ook naar om Hem niet meer ten dele te kennen, maar van aangezicht tot aangezicht, in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde (1 Kor. 13:12).’

Wanneer mogen we over een huwelijk en de opdracht elkaar trouw te blijven spreken?

De Nederlandse wet en de wet van God

Terwijl tot voor kort iedereen onder het huwelijk de door de wet bevestigde relatie tussen één man en één vrouw verstond, is dit sinds een aantal jaren niet het geval. Volgens ons burgerlijk wetboek kan het een relatie m/v zijn. Dat wil zeggen dat het ook om twee personen van het­zelfde geslacht kan gaan. Dat is een zienswijze die volstrekt haaks staat op de Bijbel. Heel duidelijk verwoordde Mike Pence, de hui­dige Amerikaanse vicepresident, dit een vijftal jaar geleden. Hij was toen nog gou­verneur van de staat Indiana. In het Huis van Afgevaardigden van deze staat werd gedebat­teerd over een wetsvoorstel dat het huwelijk zou openstellen voor personen van hetzelfde geslacht.

Pence bracht toen het volgende in: ‘Ik geloof dat het huwelijk (tussen één man en één vrouw moet worden beschermd, omdat het niet ons idee is. Ettelijke dui­zen­den jaren geleden werden de woorden geschreven dat een man zijn vader en moeder moet verlaten en zijn vrouw aanhangen en dat die twee tot één vlees zullen zijn. Dit was niet onze gedachte, maar Gods gedachte. En ik zeg dit, voorzitter onbe­schaamd in een zaal waar boven uw stoel de woorden staan: In God we trust.’

Vanuit de scheppingsorde moeten we de uitdrukking ‘huwelijk’ alleen voor een voor de wet bevestigde relatie tussen één man en één vrouw gebruiken. Onder de oude bedeling heeft God polygamie getolereerd. Echter, onder de nieuwe bedeling wordt de scheppingsorde niet alleen norm maar ook absolute eis. De Nederlandse wetgever kan normen veranderen. God doet dat niet. Hij blijf bij Zijn omschrijving van het huwelijk. Iedere man zal zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man.

Wanneer geldt trouw?

Wonen een man/jongen en een vrouw/meisje samen zonder te zijn getrouwd, dan moeten zij ertoe worden opgeroepen te trouwen. Als er sprake is van schuldbesef en de bereidheid is dat te belijden, is er in principe geen verhindering om over dat huwe­lijk in een kerkdienst Gods zegen te vragen. Trouw aan elkaar totdat de dood schei­ding maakt, geldt in het huwelijk tussen één man en één vrouw. Dat geldt niet voor een homoseksuele relatie. Evenals bij een overspelige relatie moet worden op­geroe­pen tot het verbreken ervan. Hier mogen wij nooit het woord ‘trouw’ gebru­i­ken. De uitdrukking homoseksuele relatie in liefde en trouw is bijbels gezien verslui­erend. Liefde en trouw worden hier namelijk verbonden met gedrag dat haaks staat op Gods gebod.

Wij moeten predikanten, politici, opinieleiders die dat wel doen, niet volgen, maar vasthouden aan het Bijbelse getuigenis. Overspelers en zij die bij mannen liggen, kunnen tenzij zij zich be­keren het koninkrijk van God niet binnengaan. Overigens geldt dit ook voor hebzuchtigen, dron­kaards en dieven. We moeten niet het ene noe­men en het andere verzwijgen.

Duidelijk is dat trouw niet geldt voor relaties die onder Gods oordeel liggen. Er mag geen trouw zijn aan de zonde. De trouw moet altijd trouw zijn in overeen­stemming met Gods Woord. Zowel onder de oude als nieuwe bedeling was en is homoseksueel gedrag in welke vorm dan ook een verhin­de­ring om Gods ko­ninkrijk binnen te gaan, als er geen bekering volgt. Meeleven met hen die er achter komen of erachter geko­men zijn dat zij homoseksueel geaard zijn, is geboden, maar moet wel altijd gestalte krijgen binnen de kaders van het bijbelse getuigenis.

Het is mogelijk dat homofiele gevoelens zo niet verdwijnen toch gaan sluimeren. Ik zou met het wijzen op die mogelijkheid toch heel terughoudend willen zijn. Ook van deze zondige gevoelens kan gelden dat er levenslang een strijd tegen moet worden gevoerd. Laten degenen die homofiele gevoelens hebben gewezen worden op Jezus Christus Wiens bloed van allen zonden reinigt en Die ook kracht geeft tegen gevoelens strijdig met Gods goede beeld waarnaar we zijn geschapen te strijden. In het bloed van Jezus Christus is ook vergeving voor zondige begeerten en gevoelens. Laten zij die in homo-seksuele praxis zijn vervallen, met klem en liefde tot het breken met hun zondige gedrag worden opgeroepen.

Hoe gebruiken we de woorden huwelijk, echtgenoot enz.?

Helaas zien we ook binnen de kerken verschuivingen. De woorden huwelijk, echt­ge­­noot, schoon­­­zus, schoonzoon, zwager en schoonzuster worden ook in het kader van een door de Nederlandse wet bevestigde homoseksuele relatie gebruikt. Het zal dui­delijk zijn dat met dit spraakgebruik duidelijk wordt dat men een wissel heeft omge­zet. Immers wie over echtgenoot in een homoseksuele relatie spreekt, kan nooit meer onverkort de Bijbelse boodschap laten klinken dat zo’n relatie ver­broken moet wor­den, omdat men anders Gods koninkrijk niet kan binnengaan. Dan zal men immers aan-sluitend bij eigen spraak­gebruik het gebod: ‘Gij zult niet echtbreken’ voorge­houden krijgen.

Erkenning van het Bijbelse onderwijs over het huwelijk is onverenigbaar met spreken over ‘huwe­lijk’, echtgenoot, schoon-zoon, enz. als het gaat om een homo­seksuele relatie. Wie dat doet de Nederlandse wet boven dat van de onver­ander­lijke wet van de levende God. Het belijden van Christus houdt juist in dat de wet van Gods konin­krijk boven alles gaat. Niet alleen boven de maatschappelijke opinie, maar ook boven de aardse wetgeving.

Wie Christus echt belijdt, volhardt daarin ook blijft zo als het smaad oplevert, uit­sluiting en zelfs leidt een confrontatie met de rechterlijke macht. Immers wie echt een christen is, is tot lijden bereid. Ook als dat offers vraagt en zelfs tot een rechter­lijke veroordeling en vervolging zou leiden. Juist op het punt van de bijbelse visie op het huwelijk moet een christen in de westerse samenleving een helder en ondubbel­zinnig geluid laten horen.

We kunnen niet in Gods liefde in Christus delen zonder geloof en bekering

In onze samenleving worden homoseksuele relaties verdedigd met het feit dat nie­mand belemmerd mag worden in zijn zelfontplooiing. Ieder mens mag volgens eigen inzichten geluk­kig zijn. In de kerken zien we dat homoseksuele relaties wor­den ver­dedigd met een beroep op het feit dat Gods liefde onvoorwaardelijk is. Echter, dat is een heel onbijbels beroep op Gods liefde. Gods onvoorwaardelijke liefde betekent dat de grootste der zondaren welkom is bij Christus. Nooit is het in dit leven te laat de zonde te belijden en na te laten en door geloof vergeving van alle zonden te ontvangen.

Helaas komt het meer en meer voor dat toegegeven wordt dat homoseksuele relaties zondig zijn, maar intussen de zienswijze wordt verdedigt dat ter voorkoming van erger stabiele homoseksuele relaties als noodoplossing aan­vaard­baar zijn. Deze op­vatting dringt ook de gereformeerde gezindte binnen. Onder andere rouwadver­tenties zijn daarvan een bewijs.

De relativering van het bijbelse onderwijs wordt dan nog al eens verdedigd dat wij allen maar ten dele kennen. Weliswaar heeft de Kerk der eeuwen elke vorm van homoseksuele praxis afgewezen, maar zetten wij werkelijk onze zaligheid op het spel als wij hierin van de Kerk der eeuwen verschillen?! Ingaan tegen de zienswijze van de Kerk der eeuwen mag arrogant, maar deze arrogantie houdt je toch nog niet buiten de hemel?! Het antwoord moet zijn dat wij met aanvaarding van homoseksuele relaties niet alleen tegen de Kerk der eeuwen maar tegen de levende God Zelf ingaan. Daarbij heeft God uitdrukkelijk bekend gemaakt welke consequenties het heeft hierin tegen Hem in te gaan.

Het feit dat God slechts ten dele kennen, heeft allereerst te maken met het feit dat Hij niet alles van Zichzelf bekend heeft gemaakt in Zijn Woord. Daarnaast geldt dat met de oprechtste bedoelingen de Schrift fout worden begrepen. Niet alle zaken die God ons in Zijn Woord heeft geopenbaard, zijn even klaar en duidelijk. Dat neemt niet weg dat er ook zaken zijn waarover geen enkele twijfel kan en mag bestaan. Dan moeten we allereerst denken aan het feit dat de levende God de Drie-enig God is en dat niemand tot de Vader kan naderen dan door de Middelaar Jezus Christus. Buiten het geloof in Hem is geen behoud. 
Bij geloof behoort ook bekering. Er zijn concrete zonden die een mens buiten het koninkrijk van God houden, als hij er niet mee breekt. In 1 Kor. 6:9-11 betuigt de Heilige Geest bij monde van Paulus: ‘Of weet u niet, dat de onrechtvaardigen het konin­krijk Gods niet zullen beërven? Dwaalt niet; noch hoereerders, noch afgoden­die­naars, noch overspelers, noch ontuchtigen, noch die bij mannen liggen, noch dieven, noch gierigaards, noch dronkaards, geen lasteraars, geen rovers zullen het Koninkrijk Gods beërven. Sommigen van u zijn dit wel geweest (cursivering van mij; er staat niet: zijn dit nog altijd); maar u bent afgewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd, in de Naam van den Heere Jezus en door de Geest van onze God.’ (1 Kor. 6:9-11)

Wie met een beroep op het feit dat wij in 1 Kor. 13:9 lezen dat wij in dit leven slechts ten dele kennen het onderwijs van de Heilige Geest uit 1 Kor. 6:9-11 relativeert, distantieert zich van het feit dat de Schrift zonder enige reserve met Woord van God mag en moet worden gelijk gesteld. Zo wordt ook het fundamentele beginsel door de Reformatie krachtig naar voren gebracht dat de Schrift volkomen genoegzaam is en in zichzelf helder en duidelijk wordt van een vraagteken voorzien. De woorden over het ten dele ken­nen houden in dat meerdere vragen in dit leven onbeantwoord blijven. Het wil echter niet zeggen dat wij een vraagteken mogen zetten bij zaken waarin Gods Woord vol­strekt eenduidig is.

Omkering van het Bijbelse getuigenis

In onze tijd worden de woorden van de Heere Jezus dat een boom aan zijn vruchten wordt gekend, meer dan eens zo verstaan dat het principieel en volledig afwijzen van een homoseksuele relatie strijdig is met het liefdesgebod. Een dergelijke houding zou daarom onverenig­baar zijn met het echte christen-zijn. Zondermeer is waar dat mensen die de brede weg bewan­delen daarop niet liefdeloos, onbewogen en hoog­hartig moe­ten worden gewe­zen. Is dat wel het geval dan moet de vraag rijzen of degene die zo doet, ook niet zelf de brede weg bewandelt.

We moeten echter geen twee vormen van het bewandelen van de brede weg naast elkaar stellen, maar het bewandelen van de brede en de smalle weg. Dan is de Bijbel niet onduidelijk dat zij die een homoseksuele relatie hebben de brede weg bewande­len. Het antwoord op farizeïsme is niet het goed-keuren of relativeren van de zonde maar in bewogenheid oproepen tot geloof en bekering, tot navolging van Christus en zelfverloochening.

Nogmaals: Wij kunnen nooit in Gods liefde delen zonder geloof en bekering. Dan hoeven we maar te verwijzen naar de Bijbeltekst die wel het Evange­lie in het klein wordt genoemd: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet ver­derve, maar het eeuwige leven hebbe.’ (Johannes 3:16). Ik noem ook Lukas 24:27. Daar lezen we dat de Heere Jezus Christus zegt dat in Zijn Naam bekering en verge­ving van zonden aan alle volkeren moet worden verkondigd. We kunnen geen vergeving ontvangen zonder bekering.

God maakt ons in Zijn Woord duidelijk van welke zonden wij ons moeten bekeren. Mensen kunnen wetten veranderen. God verandert Zijn normen niet. Ik verwijs hier naar het indruk­wekkend boek van R. Albert Mohler Jr. We Cannot Be Silent (Wij mogen niet zwijgen) dat in 2015 bij Nelson Books verscheen. Mohler is president van Southern Baptist Theological Seminary. Zonder reserve belijdt hij het Evangelie van Gods genade en weet hij zich gebonden aan de Bijbel als het onfeilbare Woord van God. Vanuit deze gezindheid analyseert hij ont­wik­ke­lingen in de kerk en de samenleving. Voor wie er belangstel­ling voor heeft, ver­wijs ik naar zijn website https://albertmohler.com.

De ondertitel van We Cannot Be Silent is een korte weergave van de inhoud van het boek Speaking truth to a culture redefining sex, marriage, & the very meaning of right and wrong (Het spreken van de waarheid in een cultuur die seksualiteit, huwelijk en de werkelijke betekenis van goed en kwaad herdefinieert). Deze ontwikkelingen zien we wereldwijd. Ik spreek de hoop uit dat een Nederlandse uitgever de moed en durf heeft dit boek van Mohler te vertalen. Een analyse van dit niveau met betrekking tot de genoemde pro­ble­matiek is in de Nederlandse taal tot dusver niet verschenen. Het feit dat de auteur de problematiek vanuit de Amerikaanse context behandeld zal voor de geïnteresseerde lezer geen verhin-dering zijn,

Er is vergeving voor alle zonden en ook voor zondige gevoelens, waartegen wij ons leven lang moeten strijden

Het grote wonder is dat het bloed van Jezus Christus van alle zonden reinigt. Wie daarvan persoonlijk mag weten, heeft zijn zonden leren belijden en nalaten. Belijde­nis van zonden is voor iedereen nodig en daarmee een leven tot eer van God, gedrongen door de liefde van Christus. Dan is ook waar dat een nette kerkganger die nooit zondaar voor God werd, buiten moet blijven staan. Een overspeler of iemand die een relatie had met een persoon van hetzelfde geslacht en die daarmee vastliep en voor God in de schuld kwam, mag binnen gaan.

Met nadruk onderstreept ik nogmaals dat zondige gevoelens als zodanig een mens niet uit de hemel houden. Zijn hele leven moet een christen tegen zijn zondige aard en zondige gevoelens strijden. Het feit dat je dat wilt doen, is weer een bewijs van het ware christen-zijn. 
Er is geen enkele christen die geen zondige gevoelens heeft. Bij zondige gevoelens kunnen we aan gevoelens van hoogmoed en van hebzucht den­ken, aan overspelige gevoelens en ook homoseksuele gevoe­lens. In Christus’ bloed is er ook vergeving voor onze zondige aard en zondige gevoelens, waartegen wij tot onze dood toe moeten strijden. Dat getuigenis mogen wij hen die homos­eksueel geaard zijn steeds voorhouden en zo mogen we en behoren we met hen mee te leven en te worstelen.

De Heere vraagt van ons allen geloof en bekering. Dan geldt wat bij mensen onmo­gelijk is, is moge­lijk bij God. Dat geldt voor hen die homoseksueel geaard zijn. Juist dan kunnen deze woorden een bijzondere klank krijgen. Echt gelukkig worden we niet als zelfontplooiing onze hoogste norm is, maar wel als we Gods wil doen en in verband daarmee onszelf ver­loo­che­nen. Het feit dat wij in dit leven een god hebben aanbeden en gediend die alles toestond wat wij graag wilden en ons aanvaardde zoals wij van nature zijn, zal ons niet baten als wij gedaagd worden voor de rechterstoel van de levende God.

Dan is de vraag of wij door genade in dit leven de levende God zijn gaan verheer­lijken, omdat Hij ons door Christus verloste van de toekomende toorn en ons zo de kracht gaf Hem te dienen. Is dat het geval dan mogen we eeuwig in de nabijheid van de levende God zijn. Is dat niet het geval dan moeten we eeuwig zijn genadige en liefdevolle tegenwoordigheid missen. Dan zullen we tot in alle eeuwigheid ver­gaan onder zijn toorn.

De Naam van Jezus als Heere belijden

Laten wij deze boodschap belijden. Dan zullen we de woorden huwelijk, echtgenoot, schoon­zoon, enz. niet anders willen gebruiken dan de Bijbel doet. Ook hier geldt wat de Heere Jezus zei: ‘Een iegelijk dan, die Mij belijden zal voor de mensen, dien zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Maar zo wie Mij verloochend zal hebben voor de mensen, dien zal Ik ook verloochenen voor Mijn Vader, Die in de hemelen is.’ (Mat. 10:32-33).

Nooit mag er van vaagheid in deze zaken sprake zijn. Opnieuw citeer ik het onderwijs van onze Heere Jezus Christus: ‘Wie met Mij niet is, die is tegen Mij; en wie met Mij niet vergadert, die verstrooit.’ (Mat. 12:30). Dit belijden zal ons in onze samenleving bepaald niet in dank worden afgenomen. Er zullen deuren dichtgaan. Smaad en spot zal ons deel zijn. Jezus Christus is het waard dat wij Hem als Heere belijden. Is dat een zaak van ons hart dan vragen wij telkens weer: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal?

Wie echt een belijder is, is tot lijden om Christus’ wil bereid en wie tot lijden om Christus’ wil niet bereid is, is geen echte belijder. Wat wij in onze tijd nodig hebben, zijn echt belijdende christenen. We dienen het zelf te zijn om zonder vrees voor de rechterstoel van Christus te kun­nen verschijnen. Dan gelden nog altijd de woorden van onze Heere Jezus Christus: ‘Zalig zijt gij, als u de mensen smaden, en ver­vol­gen, en liegende alle kwaad tegen u spreken, om Mij­nentwil. Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die voor u geweest zijn.’

De botsing tussen het belijden van Christus als Zaligmaker en Heere voltrekt zich in onze tijd niet in de laatste plaats op het punt van het bijbelse getuigenis over huwelijk en seksualiteit. Wie echt een christen is, is bereid op dit punt de confron­tatie met de samenleving aan te gaan. Als christenen hierin nalatig zijn, zijn ze de naam christen feitelijk niet waard. Een kerk die hier gene helder getuigenis geest mogen we niet zien als een zichtbare openbaring van de ene heilige, algemene of katholieke christelijke kerk.

Laten wij niet denken dat wij zelf immuun zijn voor onbijbels denken over homoseksualiteit. Wij ademen allemaal dagelijks een geestelijke lucht in waarin de mens en zijn noden en behoeften centraal staat. Ook op dit terrein geldt dat wij daar niet moeten beginnen, hoe groot de noden ook zijn. We moeten altijd met God beginnen en de menselijk nood in het licht van Zijn Woord zien. Dan weten we dat de mens alleen tot zijn diepste bestemming kom als hij God verheerlijkt (dat houdt ook een hartelijke begeerte in naar al Gods geboden te leven) en zich zo in God verheugt. Die vreugde maakt het ook mogelijk elk kruis te dragen.

In een gemeente waar het Woord van God recht wordt bediend, zal gehoord worden tot geloof een gave Gods is, maar ook dat ongeloof abnormaal. Nooit kan worden goed gepraat dat leden van de gemeente dode leden zijn. Er is bewogenheid met hen die in handel en wandel betonen buiten te staan. Er is medeleven met hen die met zondig gedrag hebben gebroken en medeleven ook opdat degenen die dat deden in godzaligheid volharden.

Een gemeente moet een veilige gemeente zijn, zo horen we nog al eens. Dat is waar, maar de vraag is wel hoe dit wordt ingevuld. Dat betekent dan allereerst dat de boodschap van de twee wegen klinkt. Wie die boodschap ter harte neemt, mag weten dat hij veilig in het nieuwe Jeruzalem aankomt. Waar de sleutels van het koninkrijk der hemelen niet worden bediend is in geestelijke zin niet van een veilige gemeente sprake. Voor iemand die in zonde leeft en onbekeerd is, zal een bijbelse prediking altijd verontrustends zijn. Dat is ook de bedoeling. Het is geen best teken als onbekeerde mensen zich echt thuis voelen in een gemeente. Of zij luisteren dan niet goed naar de prediking of de prediking is zelf onbijbels. De prediking kan trouwens bijbels zijn, terwijl er aan het onderlinge vermaan veel ontbreekt.

Een veilige gemeente is een gemeente met een bijbelse prediking van zonde en genade en met gemeenteleden die zich zondaren weten gereinigd door Christus’ bloed en wedergeboren door Zijn Geest. Heel ontroerend is in dit verband het getui­genis van Rosaria Champagne Butterfield Een onwaarschijnlijke bekering. Hoe zich werd bejegend door een predikant van Reformed Presbyterian Church een ook door zijn gemeente is een voorbeeld van hoe het wel moet. Zonder dat gezwegen werd over haar zondige gedrag werd deze vrouw liefdevol ontvangen. Dat heeft tenslotte tot haar onwaarschijnlijke bekering geleid.

Ik besluit deze bijdrage met woorden die de grote christen-staatsman Groen van Prins­terer in de negentiende eeuw schreef. Groen wilde naar eigen getuigenis niet allereerst een staatsman, maar een belijder van het Evangelie zijn: ‘De belij­denis, waartoe men wordt geroepen, staat tel­kens met den aard der tij­den waarin men leeft, in verband. Het belij­den, waar de kracht des Christelijken ge­loofs zich open­baart, ligt niet altijd in het getrou­welijk opzeggen van al de Artikelen des Ge­loofs; niet altijd in een onvoor­waardelijke onderschrijving van de Symboli­sche Schrift; zelfs niet in eene predi­­king waarin geen enkel woord aange­troffen wordt, dat den meest regtzinnigen keurmees­ter erge­ren zou. Het belij­den is het uitkomen voor de waarheid waar de verde­diging bezwaar­lijk is, waar het belijden met lijden vergezeld is. Ge­lijk de aanval het kritieke punt aanwijst, zoo volgt, uit den aard der ver­looche­ning, de aard der be­lijdenis, welke in ieder tijds­ge­wricht de geloovi­gen voegt.’