De achttiende-eeuwse Schotse predikant Lachlan
Mackenzie gebruikte eens in zijn preek de volgende Schotse sage om duidelijk te
maken hoe een zondig mensenkind ertoe komt op de Heere Jezus als enige
Zaligmaker te vertrouwen.
Een hertog had maar één dochter. Hij wilde graag dat
deze dochter graag met een goede en vermogende man in het huwelijk trad. Op een
dag werden op zijn kasteel jongemannen genodigd om naar de hand van deze
dochter te vragen. De vader was met zijn dochter overeengekomen dat hij met
haar keuze zo meegaan.
Allerlei jonge mannen melden zich: zonen van
baronnen, graven en van hertogen, zonen ook van rijke tot zeer rijke
zakenmensen. Toch wees de dochter van de hertog al deze verzoeken af. Tenslotte
kwam er een jongeman in lompen gekleed. Ook hij vroeg naar de hand van de
dochter van de hertog. De hertog zelf noch iemand van de aanwezigen begreep hoe
deze bedelaar het had aangedurfd naar de hand van de dochter van de hertog te
vragen.
Tot ontsteltenis van de hertog en verbazing van de
aanwezigen gaf de dochter van de hertog deze jongeman haar ja-woord. Hij
beloofde over een jaar terug te komen. Alles moest dan in gereed-heid zijn
gebracht voor de voltrekking van het het huwelijk.
De hertog kon niet begrijpen waarom zijn dochter
zo’n bedelaar het ja-woord had gegeven. De omstanders vertelde zij het niet,
maar haar vader zei ze: Ik keek in zijn ogen en zag dat hij de zoon van de
koning is. Daarom heb ik tegen hem ja gezegd. Inderdaad, een jaar ging voorbij
en toen kwam er geen bedelaar naar het kasteel maar de zoon van de koning
omgeven door een groot gevolg. De dochter van de hertog had er zorg voor
gedragen dat alles voor zijn ontvangst gereed was.
Lachlan Mackenzie trok uit deze sage de volgende
les. In een nederige gestalte is de Zoon van God als mens op aarde ver-schenen.
Hij werd na zijn geboorte in een kribbe gelegd. Hij stierf aan het kruis bespot
en veracht door omstanders. Zijn opstanding en hemelvaart zijn onloochenbaar,
maar alleen door het geloof krijg je een band aan de Zoon van God Die nu in de
hemel is en die wij met onze ogen niet kunnen zien. Toen Hij op aarde was, was de Zoon van God niet met glorie en heerlijkheid bekleed.
In de Bijbel wordt ons verteld wie God de Vader is
en ook dat Hij Zijn Zoon tot redding van zondaren naar deze wereld zond.
Uiterlijk is echter de Bijbel een boek net als andere boeken. Het is een heel
oud boek, maar er zijn maar heel oude boeken. Alleen door het geloof voel je en
merk je dat de Bijbel het Woord van God is.
Het is de stem van God waardoor God
tot ons spreekt. We worden uitgenodigd tot Jezus Christus als Redder en Zaligmaker
de toevlucht te nemen. De uitnodiging om tot Christus te komen kunnen we
vergelijken met een huwelijksaanzoek. Christus vraagt ons hele hart.
Waarom gaan mensen niet op deze uitnodiging in? Een
eerste reden is dat zij niet geloven dat de Bijbel werkelijk het Woord van God
is en God echt bestaat. Toch is de Bijbel echt Gods stem en God bestaat
werkelijk. Een blinde zou kunnen ontkennen dat de zon bestaat, omdat hij het
licht van de zon niet kan zien. Toch bestaat de zon.
Nog veel zekerder is dat God bestaat, al zou
iedereen zeggen dat dit niet zo is, omdat zij Hem niet zien en niets van Hem
merken. Wie biddend de Bijbel gaat lezen, begint iets van God te merken.
Trouwens de schepping zit zo mooi in elkaar, dat wijst erop dat er een
Schepper en Maker is. Van welke mechanismen die maker ook gebruik heeft
gemaakt. Waarom de mens heel anders is dan het hoogst ontwikkelde dier ga je
begrijpen als je de eerste twee hoofdstukken van de Bijbel leest.
Dat er zoveel leed en verdriet in de wereld is en
dat mensen elkaar de ergste dingen aandoen wordt duidelijk uit het derde
hoofdstuk van het eerste boek van de Bijbel.
Je kunt geloven dat God bestaat, dat de Bijbel waar
is en dat Jezus de enige Zaligmaker is en toch niet echt in Hem geloven. Je
wilt je eigen leven leiden. God mag niet allesbeheersend zijn. Hoe worden we nu
een echte christen?
De Schotse dominee Lachlan Mackenzie zei: Dat komt
omdat je dwars door alles heen ziet dat de heerlijkheid van Christus, al is die
nu nog verborgen, alle plezier en glitter van de wereld overtreft. Het echte
christelijke geloof is een boodschap van genade en vergeving. Die vind je zo
nergens in een andere godsdienst.
Een christen heeft als ware in de ogen van de Zoon
van God gezien. In het Nieuwe Testament (het tweede deel van de Bijbel) staat
het zo: Die u niet gezien hebt, en toch liefhebt, in
Wie u nu, hoewel u Hem niet ziet, maar wel gelooft, u verheugt met een
onuitsprekelijke en heerlijke vreugde.’ (1 Petrus 1:8).