Hoe brengen we de dag des Heeren door?

De nieuwtestamentische naam voor de eerste dag van de week is de dag des Heeren. Op de eerste dag van de week stond Jezus Christus, de Heere en Koning van Zijn Kerk op uit de doden. Daarom werd reeds in de tijd van de apostelen de eerste dag van de week de dag van samen­komst.

Oorspronkelijk was wellicht de christelijke samenkomst op zater-dagavond, omdat naar Joodse rekening de nieuwe dag zes uur ’s avonds begint. De dag van samenkomst moet en mag ook een rustdag zijn. Dat is goed voor het lichaam en vooral ook voor de ziel.

Met de regering van Constantijn de Grote, de eerste Romeinse keizer die de christenen vrijheid van godsdienst gaf en zich op zijn sterfbed liet dopen, werden zondagswetten ingevoerd. De over­heid ging het houden van de rustdag bevorderen. Dat is eeuwen-lang in Europa zo geweest.

Zowel in Groot-Brittannië als Nederland is de wijze van zondags-heiliging sterk gestempeld door de puriteinse zienswijze op de zondag. Vooral in de negentiende en begin twintigste eeuw was de Neder­landse wetgeving in het algemeen en ook de zondags-wetgeving zeer gestempeld door christelijke normen en waarden. De laatste decennia was er op dit punt een snelle afbraak.

Al bevordert de overheid de eerste dag van de week als rustdag niet of nauwelijks meer, laten wij als christenen de rustdag wel houden. De eerste dag van de week werd door de puriteinen de marktdag van de ziel genoemd. Het is een dag om te worden ver-zadigd met het Brood van het leven.
Hoe vul je de zondag? Als wij weten dat wij onder de verkondiging van het Woord Christus Zelf mogen ontmoeten, spreekt het vanzelf dat wij aanwezig zijn als het Woord wordt verkondigd.

Kunnen we echt niet opgaan, dan luisteren we thuis via kerk-telefoon of internet mee. Laten wij als echtpaar of gezin ook na-praten over de preek. Het is een goede zaak als kinderen een schrift of aantekeningenboekje meenemen naar de kerk en wat aantekeningen maken. 
De zondagavond is zeer geschikt om met het gezin een aantal psalmen en gezangen met elkaar te zingen. Wie de zondag heiligt, heeft ook tijd om eens een goed boek te lezen of aan persoonlijk Bijbelonderzoek te doen. Dit is zeker: wie de Heere Jezus liefheeft, heeft ook Zijn dag lief.

Zelf ben ik erbij opgevoed om zondag zo min mogelijk de telefoon te gebruiken. Ik ben daarin (en ook in andere zaken) in de lijn van mijn opvoeding gebleven. Gaat dan de telefoon, dan pleegt het meestal een ernstig bericht te zijn. Nu lijkt het mij niet verkeerd om op zondag iemand te bellen of te laten bellen die erg eenzaam is, maar wie verder de telefoon ongebruikt laat, heeft rust. Die houding bepleit ik met betrekking tot digitale media.

Het is goed om dan geen twitter-berichten te sturen en het appen tot een minimum te beperken. Dan gaat het niet om wetticisme, maar om de rustdag echt rustdag te laten zijn. Wie eenmaal iets van de waarde van een strikte, maar ook blijde zondags­viering heeft geproefd, gaat beseffen wat een voorrecht de rustdag is voor het lichaam, maar vooral voor de ziel. 
Dan mag bemerkt worden dat God ons juist op de rustdag als marktdag van de ziel zegeningen schenkt waarvoor we niets hoe-ven te betalen. Jezus Christus, de Heere van de sabbat, heeft vol-daan. Zalig zijn we als we uit Hem leven. Dan is het ook geen opgave om voor Hem te leven.