In onze taal zijn er bij mijn weten de laatste tientallen jaren
maar twee inleidingen op het Oude Testament gepubliceerd. Het bekendst is Literatuur van Oud-Israël van
Th.C. Vriezen en A.S. van der Woude. Daarnaast is er Inleiding in het Oude Testament onder
redactie van H. Jagersma en M. Vervenne. Geen van deze beide inleiding gaat uit
van de inspiratie en het zelfgetuigenis van het Oude Testament. Bij het eerst
genoem-de boek blijkt dat al uit de titel.
In de Engelse
taal is zijn er meerdere lezenswaardige inleidin-gen op het Oude Testament verkrijgbaar
die geschreven zijn vanuit een Schriftgetrouwe visie. Nu zijn die niet allen
even toegankelijk. Daarnaast geldt dat de meesten wel heel uit-voerig ingaan op (vermeende)
ontstaanstijd en achtergronden van de oudtestamentische bijbelboeken, maar
meer dan eens toch wat weinig aandacht schenken aan de inhoud.
Hoogleraren
en docenten verbonden aan de diverse campus-sen van Reformed Theological Seminary
(Jackson, Charlotte, Atlanta, Orlando) schreven een bijbels-theologisch inleiding
op zowel het Oude als het Nieuwe Testament. In deze bijdrage vraag ik aandacht
voor het deel op het Oude Testament. Dit deel opent met een uitgebreide inleiding
van de redacteur Miles V. Van Pelt. Hij beargumenteert dat Christus zowel het theologische
als hermeneutische centrum van het Oude Tes-tament is.
Hij
laat de grote betekenis van het begrip ‘verbond’ zien voor zowel de ordening
als de inhoud van de Schrift. Hij ziet zowel in het Oude als Nieuwe Testament
een die driedeling van verbond (Pentateuch/vier Evangeliën), verbondsgeschiedenis
(Jozua t/m Koningen, Jesaja, Jeremia, Ezechiël, de twaalf Kleine Profeten/Handelingen)
en verbondsleven (overige oud-testamentische geschriften/de nieuwtestamentische
brieven). Het boek Openbaring karakteriseert hij als verbondsepiloog. De
werkelijkheid van de Schrift is rijker dan deze schemati-sering. Dat neemt niet weg
dat het op zich waardevol is de Schrift zo te ordenen en te typeren.
Ik wijs
er op dat A Biblical-Theological Introduction to the Old Testament. The
Gospel Promised de synagoge volgt in de ordening van de Bijbelboeken. Dan
vormen de boeken van de Kronieken het laatste oudtestamentische Bijbelboek.
Uit de bijdragen gewijd aan de afzonderlijke Bijbelboeken blijkt zowel de
eenheid als de diversiteit van het Oude Testament. Een goede
bijbels-theologische benadering vraagt altijd aandacht voor beide aspecten.
Elk
van de bijdragen heeft een vast format. Zij beginnen met een introductie.
Vervolgens wordt aandacht geschonken aan achtergronden. Daarna komen structuur en
indeling aan de orde. Uitvoerig kunnen we dan lezen over de boodschap en
theologie van het bewuste Bijbelboek. Elke bijdrage eindigt met de lijn naar
het Nieuwe Testament.
Het
voordeel van een inleiding op het Oude Testament door meerdere auteurs
geschreven is dat zij een boek kunnen behandelen waarin zij in het bijzonder
gespecialiseerd zijn. Altijd dreigt dan meer het gevaar van overlap en herhaling
dan bij één auteur. Ik zeg niet dat A
Biblical-Theological Introduction to the Old Testament. The
Gospel Promised daar geheel aan is ontkomen, maar duidelijk is
dat de redacteur naar een mini-mum van herhaling en overlap heeft gestreefd.
Binnen
grenzen heeft ook elke auteur de ruimte gekregen eigen accenten te leggen. Dat
lijkt mij een goede zaak. Bij gezamenlijke trouw aan de Schrift schenkt
bijvoorbeeld de ene auteur meer nadruk aan buiten-bijbelse gegevens dan de andere.
Ik voeg er aan toe dat het ene Bijbelboek daartoe ook meer aanleiding geeft dan
het andere.
In een
boek met bijdragen van meerdere auteurs is de ene bijdrage sterker dan de
andere. Dat geldt ook hier. Bijzonder vind ik de bijdrage van Richard L. Pratt
Jr. over Kronieken. Naar voren komt hoezeer in deze boen benadrukt dat het ware
dienen van God een zaak is van het hart en dat het waar-achtige dienen van God tot
uiting komt in ootmoed. Ook de betekenis die het gebed in deze boeken heeft
wordt onder-streept.
Miles
V. Van Pelt nam zelf het boek Hooglied voor zijn reke-ning. Hij gaat uit van de
these die in de negentiende eeuw ontstond dat als wij de dochter van Jeruzalem
en de broers van de bruid buiten beschouwing laten sprake is van drie par-tijen,
namelijk Salomo, Sulamith en de herder aan wie Sulamith haar hart geeft. Het
bezwaar tegen deze these is dat de tekst hiervoor geen duidelijke aanwijzingen
geeft.
Al heel
vroeg werden de twaalf Kleine Profeten als eenheid gezien. Dat is al bij Jezus Sirach het geval. Een boek dat is geschreven aan het begin van de tweede eeuw voor Chr. In A
Biblical-Theological Introduction to the Old Testament. The
Gospel Promised worden zij ook als eenheid behandelt. Jam-mer
is dat zo het eigen accent van elk van deze twaalf boeken toch wat onder
belicht blijft
Omdat
het gaat om een inleiding gaat, wordt de theologie van de afzonderlijke boeken
van het Oude Testament duidelijk belicht. In een inleiding kan je geen afzonderlijke
beschou-wingen over overkoepelende thema’s van het Oude Testament verwachten. Wie A Biblical-Theological Introduction to the Old
Testament. The Gospel Promised nauwkeurig
leest, zal zelf wel meerder verbanden zien.
Geen enkel boek over de Bijbel
heeft het laatste woord. Dat geldt ook van het hier besproken boek. Zo had in
meerdere bijdragen wat mij betreft het gedeelte over de lijn naar het Nieuwe Testament
iets uitvoeriger mogen zijn. Ik mag echter wel zeggen dat dit een boek is dat predikers
zeer goed kunnen gebruiken bij de voorbereiding van hun preken en ook voor
geïnteresseerde kerkgangers die de Engelse taal machtig zijn is het de moeite waard.
Miles V. Van Pelt (red.), A Biblical-Theological
Introduction to the Old Testament. The Gospel Promised
(Wheaton: Crossway Books, 2016) hardcover 608 pp., $50,-- (ISBN 9781433533464).