De erfenis van Billy Graham
Op 21
februari 2018 overleed Billy Graham in de leeftijd van ruim 99 jaar.
Ongetwijfeld is Graham de bekendste evangelist van de twintigste eeuw. De lichamen
van Amerikaanse presidenten worden na hun dood opgebaard in het Capitool.
Graham was de vierde Amerikaanse gewone burger en de eerste predikant aan wie
deze eer ten deel viel.
Graham
hield onverkort was aan de verzoening door voldoening, aan de realiteit van
hemel en hel en aan de noodzaak van wedergeboorte. Wel was hij in zijn visie
op de wil heek duidelijk een arminiaan en ging hij niet in het spoor van de
Dordtse Leerregels. Het heeft ook verwarring gewekt en tegenspraak opgeroepen
dat hij bereid was in zijn evangelisatiecampagnes met christenen samen te
werken die alles behalve orthodox waren en vervolgens ook met
rooms-katholieken.
Dat
neemt niet weg dat hij telkens benadrukte dat wij alleen als wij een nieuw
schepsel in Christus zijn geworden het nieuwe Jeruzalem kunnen binnen gaan. Dat
was de reden dat ook wijlen ds. L. Vroegindeweij hem toch kon waarderen.
Terwijl vele Ameri-kaanse televisiepredikanten niet van onbesproken gedrag
waren of bleven, gold dat wel voor Graham. Veelzeggend was dat bij zijn
begrafenis al zijn kinderen, die de een na de ander kort hun vader spraken,
aangaven dat Graham in persoonlijke kring niet minder of anders het Evangelie
beleed dan naar buiten toe.
Aanvankelijk
was ik niet van plan over Graham te schrijven. Dat ik dat toch toe heeft alles
te maken met het feit dat het mij al langere tijd heel diep verontrust hoe
weinig getuigend de gereformeerde gezindte is als het gaat om het feit dat
seksualiteit een zaak is van het huwelijk tussen één man en één vrouw en dat
daarom homo-seksuele relaties in welke vorm dan ook onverenigbaar zijn met de
ingang in het koninkrijk van God. Dat wil niet zeggen dat er geen homoseksueel
geaarde mensen in de zaligheid delen. Immers wat bij mensen onmogelijk is, kan
door Gods genade: ons kruis op ons nemen, onszelf verloochenen, ten onze
zondige aarde strijden en Christus navolgen.
Over
deze zaak liet Graham geen onhelder geluid horen. Een vrouw schreef eens een
brief aan Graham hoe zij ermee om moest gaan dat zij verliefd was geworden op
een andere vrouw. Hij antwoordde haar: ‘Maak geen vergissing, geen hoereerder,
afgodendienaar of iemand die schuldig is aan overspel of homo-seksueel gedrag
kan het koninkrijk van God binnen gaan’ (1 Korinthe 6:9). (...) 'Als wij ons
overgeven aan homoseksueel gedrag gaat dat ten koste van onze zaligheid. Uw liefde voor een persoon van hetzelfde geslacht is verkeerd en zal
worden ver-oordeeld door Gods heilige normen.’
Tal van keren heeft Graham publiek dat de Bijbel ons een blauw-druk geef voor het huwelijk en de goede gave van seksualiteit en dat deze gave mag alleen genoten mag worden binnen het huwe-lijk tussen één man en één vrouw.
Tal van keren heeft Graham publiek dat de Bijbel ons een blauw-druk geef voor het huwelijk en de goede gave van seksualiteit en dat deze gave mag alleen genoten mag worden binnen het huwe-lijk tussen één man en één vrouw.
Hier
kunnen predikanten, ambtsdragers, politici en journalisten een voorbeeld nemen
aan deze evangelist van de twintigste eeuw. Lang niet allen geven dan publiek
een even helder geluid als Graham bij zijn leven deed.
Goed is dat benadrukt dat mensen ruimte moeten hebben om voor hun homoseksuele gerichtheid uit te komen, maar dat moet wel samengaan met een helder getuigenis over de noodzaak van bekering van homoseksueel gedrag. Daar is de Bijbel niet voor tweeërlei uitleg vatbaar.
Goed is dat benadrukt dat mensen ruimte moeten hebben om voor hun homoseksuele gerichtheid uit te komen, maar dat moet wel samengaan met een helder getuigenis over de noodzaak van bekering van homoseksueel gedrag. Daar is de Bijbel niet voor tweeërlei uitleg vatbaar.
Ook
hier geldt wat Christus zei: ‘Wie mijn Naam belijdt voor de mensen, die zal Ik
belijden voor de Vader, maar wie mijn Naam verloochent voor de mensen zal Ik
verloochenen voor de Vader.’ Laat de eer van God, de zaligheid van onze ziel en
het eeuwig welzijn van onze naaste ons nader aan het hart liggen dan de
publieke opinie. Anders heeft ons christen-zijn geen eeuwig-heidswaarde.
Een
getuigenis van Wolfhart Pannenberg
De Duitse, Lutherse theoloog Wolfhart Pannenberg
(1928-2014) behoort tot de toonaangevende Duitse theologen van na de Tweede
Wereldoorlog. Hij was bepaald niet in alle opzich-ten een orthodox theoloog. Hij
stond veel verder van de lutherse en ook gereformeerde belijdenis af dan Billy
Graham.
We moeten deze theoloog echter helemaal bijvallen als hij stelt dat een kerk die homoseksuele relaties tolereert niet het recht heeft zich als een deel van de katholieke, christelijke kerk te zien.
We moeten deze theoloog echter helemaal bijvallen als hij stelt dat een kerk die homoseksuele relaties tolereert niet het recht heeft zich als een deel van de katholieke, christelijke kerk te zien.
Immers de Tien Geboden behoren samen met de
Apostolische Geloofsbelijdenis en het Onze Vader tot het herkenningsteken van
katholiek christendom. Voor Pannenberg woog deze zaak zo zwaar dat hij in 1997
het Bundesverdienstkreuz, een orde te vergelijken die van de Nederlandse Leeuw
bij ons, teruggaf.
Het jaar ervoor was deze namelijk aan een voorvechtster van de lesbische levensstijl gegeven. Pannenberg meende zeer terecht dat een overheid die de homoseksuele levensstijl be-vordert, zelf meewerkt aan de afbraak van de samenleving. Ik geef een uitspraak van hem door:
‘In het geheel van het Bijbelse getuigenis wordt (...) homoseksualiteit zonder uitzondering gerekend tot die gedragingen waarin de afwending van de mens van God bijzonder eclatant tot uitdrukking komt (…)
Het jaar ervoor was deze namelijk aan een voorvechtster van de lesbische levensstijl gegeven. Pannenberg meende zeer terecht dat een overheid die de homoseksuele levensstijl be-vordert, zelf meewerkt aan de afbraak van de samenleving. Ik geef een uitspraak van hem door:
‘In het geheel van het Bijbelse getuigenis wordt (...) homoseksualiteit zonder uitzondering gerekend tot die gedragingen waarin de afwending van de mens van God bijzonder eclatant tot uitdrukking komt (…)
Hier ligt de grens of een christelijke kerk zich
gebonden weet aan het gezag van de Schrift. Zij die erop aandringen dat kerk de
norm van haar leer op dit punt verandert, moeten weten dat een schisma
bevorderen.
Als een kerk zichzelf in een richting laat duwen dat zij komt tot het punt dat zij niet homoseksueel gedrag niet langer ziet als en afwijking van de Bijbelse norm en homoseksuele relaties zoals een persoonlijk partnerschap in liefde gelijk stelt aan het huwelijk (tussen één man en één vrouw; PdV) dan staat zo’n kerk niet langer op Bijbelse grond maar keert zich tegen het ondubbelzinnige getuigenis van de Schrift. Een kerk die deze stapt maakt, is niet langer een deel van de ene, heilige, katho-lieke en apostolische kerk.'
Als een kerk zichzelf in een richting laat duwen dat zij komt tot het punt dat zij niet homoseksueel gedrag niet langer ziet als en afwijking van de Bijbelse norm en homoseksuele relaties zoals een persoonlijk partnerschap in liefde gelijk stelt aan het huwelijk (tussen één man en één vrouw; PdV) dan staat zo’n kerk niet langer op Bijbelse grond maar keert zich tegen het ondubbelzinnige getuigenis van de Schrift. Een kerk die deze stapt maakt, is niet langer een deel van de ene, heilige, katho-lieke en apostolische kerk.'
Het getuigenis van John Piper
Dan nu nog een
paar woorden van John Piper over homosek-sualiteit en onze houding naar hen die homoseksueel gericht zijn. Wie graag breder van datgene
waarvoor hij in deze zaken staat wil kennis nemen verwijs ik daarvoor naar zijn website: www.desiringgod.org
‘De vreugde
van seksuele intimiteit is door God bedoeld om te worden uitgedrukt in het geheimenis
van het huwelijksverbond tussen één man en één vrouw. In onze gevallen wereld
worste-len we allemaal met neigingen om onze seksualiteit op zondige wijzen te
uiten.
Christus is
niet minder gekomen om homoseksuele mensen dan heteroseksuele mensen te verlossen
van hun zielsdoden-de afgoderij zodat wij mogen leven als discipelen van Jezus aan
die een leven leiden gestempeld door vergeving van zonden, vreugde, gehoorzaamheid
en overwinning.
God heeft
het huwelijk ingesteld, dat Hij omschrijft als het levenslange en exclusieve
verbond tussen één man en één vrouw. Seksuele begeerten naar mensen van hetzelfde
ge-slacht en homoseksuele geaardheid zijn een deel van onze ge-broken en door de
zonde verstoorde seksualiteit die het gevolg is van het feit dat God vanwege de
zonde van de mens heel de geschapen orde aan de ijdelheid heeft onderworpen.
Het goede
nieuwe van Jezus is dat God zowel heteroseksuele als homoseksuele zondaren redt
die vertrouw op Jezus waar Hij volledig accepteert in Christus en ondanks hun
zonde en hen bijstaat door Zijn Geest de zonde te verstaan en leven dat Hem
welbehaaglijk is te leiden.
Een van de machtigste dingen die wij kunnen doen is onze kerken
open te stellen voor mannen en vrouwen die zich sek-sueel aangetrokken tot
mensen van hetzelfde geslacht en hun te omringen met het grotere levensvisioen
van liefde en rela-ties dat het hun mogelijk maakt op te bloeien in hun
contacten met familie en in vriendschappen.
Christenen kunnen echter hen die die bekend hebben gemaakt dat zij homoseksueel
geaard zijn, niet werkelijk liefhebben als zij er niet van overtuigd zijn en niet eerlijk naar hen uitspreken dat homoseksueel gedrag zonde is en leidt tot het verderf en de eeuwige dood.