Deze maand wordt er, evenals in december van het
jaar 2010 het geval was, weer een zogenaamde nationale synode gehouden. Het
woord synode is wat verwarrend, want het gaat niet om een kerkelijke
vergadering, maar om een initiatief dat door een daartoe in het leven geroepen
interkerkelijke stuurgroep gestalte wordt gegeven. Motor achter de eerste
nationale synode was ds. G. de Fijter. Bij het definitieve besluit tot de vorming
van de PKN was zijn voorstem van cruciale betekenis.
Zonder dat wij die twee helemaal met elkaar gelijk mogen stellen, is er een aantal overeenkomsten te zien tussen het gedachtegoed dat leidde tot de vorming van de PKN en dat achter het initiatief van een nationale synode. Dat is dat alle verschillen die er in Nederland tussen christenen zijn, secundair zijn en dat naar buiten toe moet worden aangegeven dat wij voor een gemeen-schappelijke zaak staan. Naar buiten toe moet eenheid worden uitgestraald.
Zonder dat wij die twee helemaal met elkaar gelijk mogen stellen, is er een aantal overeenkomsten te zien tussen het gedachtegoed dat leidde tot de vorming van de PKN en dat achter het initiatief van een nationale synode. Dat is dat alle verschillen die er in Nederland tussen christenen zijn, secundair zijn en dat naar buiten toe moet worden aangegeven dat wij voor een gemeen-schappelijke zaak staan. Naar buiten toe moet eenheid worden uitgestraald.
Een stuurgroep bestaande uit mensen van
verschillende kerken bereidt ook nu weer de nationale synode voor. De
kerkelijke achtergrond van de leden van deze stuurgroep gaat van de Remonstrantse
Broederschap tot de Gereformeerde Gemeenten. Inhoudelijk kunnen de meesten
als gematigd rechtzinnig worden getypeerd, terwijl de remonstrantse vertegenwoordiger
dr. E.P. Meijering gematigd vrijzinnig is. Hij heeft grote waardering voor het
vroegchristelijke leerstuk van de Drie-eenheid, maar ziet de opstanding van
de Heere Jezus Christus niet als een historisch feit. Dat laatste heeft dan
wel gevolgen voor de concrete invulling en het functioneren van de leer van de
Drie-eenheid.
Als uitgangspunt functioneert een zogenaamde
credotekst. Wie deze tekst leest, zal opvallen dat in onderscheid met de
Apostolische Geloofsbelijdenis de maagdelijke geboorte, de hemelvaart en het
laatste gericht van de Heere Jezus Christus niet worden genoemd. Verder valt op
dat het geloof wat wordt verwoord een sterk op deze aarde gericht
karakter draagt. Dat wel over de wederkomst wordt gesproken, maar niet over het
laatste oordeel heeft daar alles mee te maken. Vele kerken en kerkelijke
gemeenschappen doen mee. De komende nationale synode zal ook de
rooms-katholieke kerk als waarnemer aanwezig zijn. Onder andere de Hersteld
Hervomde Kerk stuurt echter geen afvaardiging naar deze samenkomst.